islam73
Uzman Onbaşı
Dua edenin, 'Rabbim' demesi, Allah'in 'efendim' demesinin ta kendisidir
Birisi her gece kalkip Allah'i aniyor, O'na dua ediyordu Seytan ona dedi:
- Ey Allah'i cok anan kisi, butun gece 'Allah' deyip cagirmana karsilik seni buyur eden var mi? Sana bir tek cevap bile gelmiyor, daha ne zamana kadar dua edeceksin?
Adamin gonlu kirildi, basini yere koydu ve uyudu Ruyasinda ona söyle dendi:
- Kendine gel uyan! Niye duayi, zikri biraktin? Neden usandin?
Adam:
- 'Buyur' diye bir cevap gelmiyor ki, kapidan kovulmaktan korkuyorum dedi Bunun üzerine dendi ki ona:
- Senin Allah demen, O'nun buyur demesi sayesindedir
Senin yalvarisin, Allah'in senin ruhuna haber ucurmasindandir
Senin cabalarin, careler araman, Allah'in seni kendine yaklastirmasi, ayaklarindaki baglari cozmesindendir
Senin korkun, sevgin, umidin Allah'in lutfunun kemendidir
Senin her 'Yarabbi' demenin altinda, Allah'in buyur demesi vardir
Gafilin, cahilin cani, bu duadan uzaktir
Cunku 'Yarabbi' demeye izin yok ona
Agzinda da kilit var, dilinde de
Zarara ugradigi zaman, aglayip, sizlamasin diye Allah ona dert, agri, sIzI, gam, keder vermedi
Bununla anla ki, Allah'a dua etmeni, O'nu cagirmani saglayan dert, dunya saltanatindan daha iyidir
Dertsiz dua soguktur Dertliyken yapilan dua gonulden kopar